The Waste land by T. S. Elliot
http://www.poetryfoundation.org/poem/176735
VICTORIA TUCHOLKA |
|
Rzeczywistość - świat, ludzie, rzeczy - czasami widzimy tylko jej fasady. Nieraz piękne, innymi razy odrażające, choć piękno nie gwarantuje, a brzydota nie wyklucza, że będziemy chcieli się zbliżyć. Zawsze wydawało mi się, że potrafię widzieć więcej. Być może przemawia przeze mnie piętnowana przez katolicyzm pycha. Być może powinnam cofnąć słowa i napisać coś, co będzie pełne pokory, ale nie zrobię tego. Sama się sobie czasami dziwię, że będąc tym, kim jestem, jednocześnie nie wiedząc, kim jestem, potrafię znieść to wszystko. Być może to właśnie dzięki temu, że nie wiem, kim jestem, jestem wciąż ciekawa ludzi. To ciekawość sprawia, że jak by bardzo nie chciano mnie zniechęcić, wystraszyć, ja idę do przodu, pogrążam się w psychodeliczny labirynt ludzkiej złożoności. Ciekawość wszystkiego tego, co sama odrzucam, przed czym bronię się rękoma i nogami, nie dopuszczam, aby to stało się częścią mnie. Jest w tym być może jakaś przewrotność Potrafię znieść okrutne ludzkie fasady, zdobywać najbardziej strzeżone twierdze. Wysoki próg bólu powoduje opóźnioną reakcję na to, że moja własna fasada rozpada się w gruz, drobny pył sypie się z moich ust, duszę się kurzem własnych kroków, oczy mi wysychają na kamień, ręce stają się zimne jak posągowej Wenus z Milo. Tak, wiem, ona nie ma rąk. Więc idę przez świat, spotykam po drodze ludzi, jestem świadkiem, rzadziej uczestnikiem zdarzeń i widzę te misternie utkane fasady, kamień na kamieniu, rzecz na rzeczy, drzwi w drzwiach, okna w oknach, pokoje w pokojach. Ludzie budujący w nieskończoność nieprzeniknione bariery z rzeczy. Góry rzeczy. Warstwy rzeczy. Ściany, drzwi, okna. Jeżeli wzbudzisz ich zaufanie, zaproszą Cię do swojego świata. Poznasz małego człowieka w labiryncie wielkich rzeczy. Pamiętaj jednak cały czas, że to tylko zabawa. Jeżeli zapomnisz, będziesz zgubiony i któregoś dnia zobaczysz tylko rzeczy. Drzwi już będą zamknięte. A bez człowieka ten świat zacznie Ci się jawić jako chaos. Ruina. Śmietnik. Wasteland wyrwany z kontekstu poezji T. S. Elliota.
The Waste land by T. S. Elliot http://www.poetryfoundation.org/poem/176735
0 Comments
Leave a Reply. |
Hej! Mam na imię Victoria. Wycieczki Osobiste to mój dziennik podróży, spełnionych marzeń i ulotnego piękna. Podróżować można nawet w kropli wody. Dzisiaj jest tylko dzisiaj, więc nie trać czasu: "podróżyj" tak, jakby jutra miało nie być!
O mnie
Z wykształcenia tłumacz i montażysta filmowy. Z zawodu kameleon, a w praktyce przede wszystkim włóczykij z dziennikarskimi ciągotami. Niespokojny duch. Trudny charakter. Towarzyski samotnik. Poliglota, gaduła i gawędziarz. Niestrudzony ogrodnik. Z zamiłowania piszę, fotografuję i maluję. Uwielbiam podróże, aktywność na świeżym powietrzu i kontakt z naturą. Szukam szczęśliwych wysp. Wierzę, że jest przede mną jeszcze wiele do odkrycia! Oto moja bajka o życiu! WĄTKI
All
ARCHIWUM
July 2023
Victoria TucholkaYou can change the skies but you cannot change your soul |